Miano: Nigdy nie miał swojego prawdziwego imienia. podczas rytuału poznania objawił mu się Jeleń, więc jako piętnastolatek nazwał się mianem Jelonka i tak zostało do dzisiaj.
Data urodzenia: Daty urodzenia również nie poznał, ale czytając w kwietniku określił swoją datę jako czwarty dzień drugiego kwartału Arah. Ma aktualnie dwadzieścia cztery lata.
Typ elfa: Pełny elf
Klasa społeczna: Plebs z wyboru
Przynależność: Zwykły obywatel - chyba
Profesja: Złodziej - włóczęga
Cechy wyglądu:
Jelonek to wysoki chłopak. Mierzy sobie sto osiemdziesiąt dwa centymetry wzrostu i waży około dziewięćdziesięciu kilogramów. Postura jego ciała jest wysportowana i smukła. Ma długie palce, które pomagają mu przy wspinaczkach i strzelaniu z łuku. Twarz ma gładką i delikatnie kościstą. Usta często są wykrzywione w półuśmiechu, a oczy koloru zielonego uważnie śledzą każdy twój ruch. Włosy są dłuższe koloru kasztanowego, opadają niedbale po bokach jego twarzy i często żyją swoim życiem.
Mężczyzna ma na plecach łuk z kołczanem na strzały, do tego skórzaną torbę na różne rzeczy. Ubiera się w wygodne spodnie i koszule naciągane przez głowę. Na głowie zawsze ma czapkę z jelenim porożem, a na nogach wygodne, skórzane buty, które sięgają mu do połowy łydki. Są wytrzymałe i czepne świetne w jego trybie życia. Na szyi ma długą bliznę, którą zdobył, gdy został napadnięty wraz z jego braćmi w lesie. Jelonek jest wąski w biodrach, a szeroki w ramionach jak przystało na młodego mężczyznę.
Natura:
Hulaj dusza piekła nie ma. Według kwietnika Jelonek jest poszukiwaczem przygód i marzycielem. Niczym mały motylek popychany przez wiatr nie wiadomo gdzie. Jednak jak na jego zwierzęcego przewodnika przystało Jelonek stara się być dumny i odważny, a także szlachetny na tyle na ile pozwala mu aktualna sytuacja. W końcu kradzieże też mogą być dobre, prawda? W przeszłości był osobą zdecydowanie pełną poświęcenia i wierną swoim kompanom. Nadal tak jest, nadal jest osobą uczciwą i pełną poświęcenia dla osób dla niego ważnych.
Odkąd rozdzielił się ze swoimi braćmi z lasu nie nawiązał trwałej relacji z nikim. Boi się tego, że znowu straci kogoś w tak brutalny sposób jak wtedy. Cały czas pracuje nad sobą, aby postępować w taki sposób w jaki postępuje jego duch, ale będąc złodziejaszkiem nigdy nie wyzbędziesz się swojej natury.
W relacjach międzyludzkich jest zuchwały, pewny siebie i rozgadany. Czasami nawet za bardzo i powie coś, czego nie powinien. Jednak jeśli ma jakąś tajemnicę to stara się nad sobą panować, stara się wstrzymać przed wygadaniem się. Jelonek jest pełen sprzeczności, jego prawdziwa natura walczy z tym, czego nauczył się na ulicy.
Przeszłość:
Ten chłopak nigdy nie miał imienia. Odkąd pamiętał nie potrafił siebie nazwać. Zawsze był przybłędą, nie miał swojego miejsca, ani rodziny. Zawsze był samotnikiem, włóczykijem. Dużo czasu spędzał w lesie, a jeszcze więcej na trakcie handlowym, gdzie z grupą chłopców jego pokroju rabował handlarzy. Głównie kradli jedzenie i drogocenne materiały, które potem kilku z nich sprzedawało w mieście. Mając piętnaście lat przypadkiem trafił na święto obchodzone przez niektóre elfy zwane "Dniem powrotu ptaków". Spodobał mu się sposób świętowania, od jakiejś dziewczynki dowiedział się o tym, czym jest ta religia i chciał do nich dołączyć. Podczas rytuału poznania przyśnił mu się jeleń i stwierdził, że to będzie jego imię. W ten oto sposób zaczął przedstawiać się mianem Jelonka.
Swojej dokładnej daty urodzin nie znał i chyba już nigdy nie pozna, ale w swojej religii, którą zaczął skrupulatnie wyznawać dowiedział się o kwietniku, więc uznał, że urodził się podczas drugiego księżyca Arah czwartego dnia. Co oznacza, że jest Oh-ah.
Nie znał swoich rodziców. Długi czas mieszkał w sierocińcu, ale znudziło mu się życie w klatce, więc uciekł. Po swoim wyglądzie stwierdza, że na bank jest czystej krwi elfem, ale kto wie te wszystkie geny. Nie przykłada do tego większej wagi.
Jelonek nigdy nie miał problemu ze swoim majątkiem – po prostu go nie ma. Nie płaci podatków, więc w sumie nawet nie czuje się obywatelem jakiegoś miejsca. Jakby miał się określić w klasie społecznej to zapewne należy do plebsu z wyboru. Może i nie jest przykładnym obywatelem, ale zapewne przynależy właśnie do tej grupy.
Miał około pięć lat jak opuścił sierociniec, spotkał na swojej drodze pewnego mężczyznę, który wykorzystał jego zwinność i uroczy wygląd dziecka do kradzieży. Spędził w tej grupie kilka dobrych lat, sporo się nauczył, a przede wszystkim jak kantować i oszukiwać. Ostrzegę cię od razu – niech nie zwiedzie cię jego uroczy i słodki wygląd. Ten mężczyzna ma za uszami naprawdę sporo i to wcale nie jest nic dobrego. Życie na ulicy zmusza do wielu złych rzeczy w tym nawet do zabijania. Ciężko jest być chłopcem wśród złych dorosłych. Gdy próbował kiedyś okraść pewnego mężczyznę został na tym przyłapany i zabił... do tej pory nie jest w stanie sobie tego wybaczyć, ale stało się. Odebrał drugiej osobie życie, ale jeśli by tego nie zrobił to on skończyłby z nożem w tchawicy.
Po tym wydarzeniu uciekł do lasu, tam ćwiczył swój spryt, zwinność i ciche skradanie się. Nie był najlepszy w walkach wręcz, ale dobrze mu szło zachodzenie wrogów od tyłu i posługiwanie się nożem. Gdy udało mu się stworzyć grupę chłopaków, gdzie na trakcie handlowym okradali kupców zaczął ćwiczyć strzelanie z łuku. Szybko okazało się, że ma do tego niesamowity talent. Potrafił się świetnie skupić i polować. Do piętnastego roku życia dowodził grupą leśnych bandytów, aż sami nie zostali napadnięci. Sporo z jego kompanów nie przeżyła natarcia wroga i po prostu zginęła. On i kilku z nich odprawili po wszystkim zbiorowy pogrzeb i rozeszli się po świecie.
Jelonek trafił na święto ptaków, gdzie znalazł nowy cel. Życie w zgodzie z naturą. To tutaj poczuł się częścią czegoś większego i lepszego. Stał się Jelonkiem i ma zamiar kiedyś zostać potężnym królem lasu – Jeleniem. Reszta jego życia trwała na podróżowaniu, ćwiczeniu umiejętności kradzieży, walki i strzelania. Nie miał jakiegoś konkretnego celu życiowego. Po prostu trwał, ale wszystko może się zmienić.
Dodatkowe informacje:
— Jelonek odkąd dowiedział się, że jest Jelonkiem je wyłącznie dania roślinne. Unika mięsa pod każdą postacią, aby nie zachwiać swojej natury Jelenia.
— Nie pamięta swoich rodziców i jakoś specjalnie nad tym nie ubolewa. Skoro go porzucili to nie będzie płakać za czymś, czego nie ma.
— Stracił sporo swoich kompanów mając piętnaście lat. Czuje się odpowiedzialny za tamte wydarzenia, ponieważ to on ich ściągnął do siedziby w lesie.
— Kiedyś znalazł niewielkie poroże młodego Jelenia i doczepił je do swojej czapki, którą do dzisiejszego dnia nosi na głowie.
Mocne strony:
— Jest zwinny i sprytny. Łatwo wspina się na drzewa i wysokie budynki. Utrzymuje równowagę na dachach i bardzo szybko się po nich przemieszcza.
— Jako, że Jeleń jest dosyć szybkim stworzeniem Jelonek często biega o poranku.
— Ma świetny cel i dobrze strzela z łuku.
— Zna podstawy walki wręcz, ale nie jest to jego mocna strona.
— Świetnie posługuje się nożem.
Słabe strony:
— Nie jest osobą silną, ale stara się nad tym pracować.
— Ma słabość do słodyczy.
— Łatwo go zmanipulować jeśli dobrze zagra się na jego emocjach.
— Stara się wierzyć, że każdy człowiek ma w sobie odrobinę dobra.
Indeks 
