Miano: Monea'il
Data urodzenia: 3183
Typ elfa: czysta krew
Klasa społeczna: wyższa
Przynależność: zwykli obywatele
Profesja: hodowca i treser koni
Cechy wyglądu: Monea'il jest niezwykle atrakcyjną przedstawicielką rasy elfickiej. Jej wysoki wzrost i smukła, umięśniona sylwetka robią ogromne wrażenie na płci przeciwnej. Kobieta przywiązuje wagę do swojej formy, dzięki czemu jej ciało jest jędrne i szczupłe, jednak wciąż kobiece i nienapakowane. Jednym z jej największych uroków są włosy. Średniej długości, w kolorze intensywnego, ciemnego brązu sięgają jej za ramię i kręcą się w piękne loki. Zaraz po nich wzrok obserwatorów pada na jej oczy - duże, w kolorze płynnego miodu, okolone długimi, ciemnymi rzęsami. Spoglądają spod cienkich, zadbanych brwi w kolorze brązu. Usta ma duże, miękkie, w kolorze różu, często podkreślane mocną szminką. Na bladej skórze w chłodnym odcieniu nie ma żadnych tatuaży, jedynie od czasu do czasu pojawiają się tam malunki ze zmywalnych farbek. Łagodne rysy twarzy kobiety sprawiają, że wygląda sympatycznie i miło, a wyraz oczu i kształt ust czyni ją atrakcyjną i ponętną. Biust średniej wielkości, ale jędrny. Szerokie biodra, długie nogi i małe dłonie sprawiają, że ma ogromne powodzenie, a duża pupa działa elektryzująco na facetów. Należy zwrócić szczególną uwagę na jej chód. Kobieta przechadza się lekko, z gracją, poruszając biodrami. W przypadku ubrań sięga po drogie, obfite w ozdoby suknie i kobiece, uwydatniające jej urodę stylizacje. Nie pokazuje się na mieście bez odpowiedniego stroju i zawsze wygląda olśniewająco. Na twarz nakłada mocny makijaż optycznie powiększający usta i oczy. Często sięga po drogocenną biżuterię na nadgarstki, kostki, szyję i głowę.
Natura: Elfka z reguły jest bardzo spokojna i opanowana. Zawdzięcza to swojej pracy, która wymaga od niej ogromnej ilości cierpliwości i roztropności. Odzywa się dopiero po głębszym zastanowieniu i nie rzuca słów na wiatr. Jej głos jest cichy, jednak pełny wyższości i pewności ciebie. Ma poczucie humoru, jednak niewielkie i bardzo specyficzne. Zwykle śmieje się raczej z grzeczności, zakrywając przy tym usta dłonią. Jest prawdziwą damą i zawsze stara się zachować tak, jak wymagają maniery, chociaż w towarzystwie bliskich przyjaciół pozwala sobie na nieco wyluzowania. Co ciekawe, często przychodzi do barów i przy obecności całkiem sporej ilości alkoholów, spędza bujne noce z nowo co poznanymi facetami. Jest żeńską wersją kobieciarza. Nie szuka związku na dłuższą metę, chce się jedynie zabawić i spędzić miłe chwile. Zdaje sobie sprawę ze swojej atrakcyjności i często to wykorzystuje. Zdarzało jej się być w związkach, jednak nigdy nie była zakochana - zwykle dłuższe relacje ograniczały się do romansu, ale nigdy nie przerodziło się to w głębokie uczucie. Ze względu na swoją wysoką pozycję w hierarchii i dobrze płatną pracę ma skłonności do wywyższania się. Doskonale przewodzi grupą i pod jej nieco surowym panowaniem znajdowało się większość mężczyzn, z którymi zdarzyło jej się być w związku. Jest pewna siebie i wyważona, dawkuje emocje i nie daje ich po sobie znać, gdy sytuacja tego nie wymaga. Analogicznie - nie jest gadatliwa, ale nie wstydzi się odezwać nieproszona. Z dystansem podchodzi do osób niższych klas i brzydzi się ich, nie rozumiejąc jak można doprowadzić się do takiego stanu. Nie jest zbyt tolerancyjna i ma określony wzór zachowań, według którego klasyfikuje kobiety na dobrze wychowanych i źle wychowanych. W przypadku mężczyzn sprawa ma się nieco inaczej. W pierwszym etapie oględzin Monea'il szacuje, czy nie jest przypadkiem zaniedbany. Następnie, czy zna podstawowe maniery. Jeśli kandydat przejdzie przez oba te procesy, jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że spędzi ciekawą noc. Nieodparty urok i bijąca od niej pewność siebie i wyższość sprawiają, że zwykle elfka dostaje to, czego chce. Tyczy się to zarówno rzeczy materialnych, jak i relacji z ludźmi. Nie ma skrupułów aby wykorzystywać ludzi do swoich egoistycznych zachcianek. Jest uparta i zawsze osiąga swój cel. Ma problemy z przyznaniem się do błędu i rzadko kiedy to robi, zamiast tego odwraca kota ogonem i stawia rozmówcę w niewygodnej sytuacji. Z reguły unika walki wręcz, woli posługiwać się swoim łukiem, którym włada z precyzją i łatwością. Zachowując dystans od wroga, czuje się bezpiecznie, o ile ten nie posiada łuku, rzecz jasna. Gdy przychodzi co do czego i staje w cztery oczy z nieprzyjacielem, zwykle nie jest na przegranej pozycji. Ma całkiem niezłe umiejętności w walce, choć nie mogą się one równać z jej kunsztem łuczniczym.
Przeszłość: Specyficzny charakter Monea'il nie wziął się znikąd. Pochodzi z dość bogato urodzonej rodziny z wyższej klasy. Jej rodzice zajmowali zaszczytne miejsce w hierarchii krajowej i pełnili odpowiedzialne funkcje. Jej matka była uzdrowicielką, a ojciec arystokratą i byli powszechnie znani w stolicy, toteż narodziny małej Monea'il wzbudziły ogromne zainteresowanie i radość. Dziewczynka nie miała rozwiniętej relacji z rodzicami, którzy, zbyt zajęci swoimi obowiązkami, nie mieli na nią czasu. Zamiast tego spędzała czas w towarzystwie nauczycieli i korepetytorów, którzy dbali o jej wykształcenie. Już od najmłodszych lat do głowy wpajano jej wzorzec idealnej damy - wyrafinowanej, pewnej siebie, władczej i uprzejmej. Na taką też wyrosła, chociaż z powodu braku bliskiego kontaktu z rodziną stała się oschła i zdystansowana do świata. Całą uwagę skupiała na uzyskaniu perfekcji z jeździe konnej i łucznictwie, a także na opanowaniu wiedzy z szerokiej gamy tematów. Już wkrótce nie było tematu, do którego nie potrafiłaby się odnieść i na który nie posiadała wiedzy wykraczającej ponad normę. Jej dzieciństwo było ciężkie, smutne i samotne. Zdaniem jej rodziców, w dniu dwudziestych urodzin wciąż nie była przygotowana, aby samodzielnie wyruszyć w świat, więc zamieszkiwała razem z nimi jeszcze jako pełnoletnia, dorosła kobieta. Wyswobodziła się spod ich panowania w wieku 23 lat i przeprowadziła do własnego, specjalnie wybudowanego na jej zachcianki domku z ogromną, przydomową stajnią. Od początku wiedziała, czym chce się zajmować i nie minęło wiele czasu, a rozpoczęła hodowlę i trening koni, w głównej mierze wierzchowych, jednak zdarzały się przypadki bojowe. Od tamtego czasu nie widziała na oczy swoich rodziców, a z powodu rezygnacji z pobierania nauk w szkole na rzecz indywidualnego trybu nauki, nie miała żadnych znajomych ani wspomnień. Musiała rozpocząć życie na nowo, nie znając nikogo bliżej niż z widzenia. Trudno jej było rozpocząć życie towarzyskie i zrobiła to w sposób niezbyt przemyślany, otóż poszła do baru i wypiła nieco za dużo. Zachodziła do gospody często i zaczęła być rozpoznawana przez stałych klientów, którzy stali się jej jedynymi znajomymi. Wkrótce jednak skupiła uwagę na sprzedaży wytrenowanych koni, które cieszyły się coraz większą popularnością, aż wreszcie zaistniała na rynku jako zaufana sprzedawczyni.
Mocne strony: atrakcyjność, pewność siebie, dobre umiejętności przywódcze, maniery, doskonałość w łucznictwie i jeździectwie
Słabe strony: upartość, dystans, egoizm, skłonność do przebierania w facetach, brak poczucia humoru
Posiadane zwierzęta: siwy ogier wierzchowy Donner, gniada klacz wierzchowa Prende, wiele źrebaków i młodzików w treningu. Chart Hargen do obrony
Indeks 
