Razikale Urthemiel Zazikel An'Doral

Miano:
Razikale Urthemiel Zazikel An'Doral

Data urodzenia:
Pora Arah, 3124 rok (90 lat)

Typ elfa:
Aràe - Czysta Krew

Klasa społeczna:
Klasa Wyższa

Przynależność:
Loża Nadnaturalna

Profesja:
Mag - Specjalista od Energii Życiowej, pisarz dzieł naukowych, Smokolog, zwłaszcza w dziedzinie smoczej genetyki, oraz Opiekun Zakazanej Biblioteki Loży Nadnaturalnej

Cechy wyglądu:
Należy zaznaczyć, że ciężko trafić na drugi taki unikat. Elfy mają pełną paletę barw owłosienia na głowie, lecz z pewnością łagodny odcień błękitu nie jest u nich naturalny. Efekt nieudanego eksperymentu na zawsze zmienił jego pigment włosów i brwi na niebieski, a już mało kto pamięta go w kruczej czerni. Podobnie sprawa wygląda z tatuażami na twarzy i szyi, będącymi białymi wzorami o podłożu magicznym, pamiątce z tamtego wydarzenia. Tworzy to idealną kompozycję z jego niezwykle bladą cerą, oraz dużymi oczami o tak białej tęczówce, że można by go uznać za niewidomego, co nie jest prawdą. Przedziwny stan urody dopasowuje się do przystojnej aparycji czarodzieja, która uwzględnia szeroką męską szczękę, wysoko osadzone i łagodnie odstające kości policzkowe, szerokie, lecz neutralnie wypełnione usta, oraz nos o niezwykle prostym profilu. Poważny i stonowany wyraz twarzy sprawia wrażenie, jakby nie wyglądał na przyjemniaczka, jednak mija to się z prawdą.
Sprawa inaczej przedstawia się z resztą ciała. Liczy sobie 2 metry wzrostu jak typowy elf, ale nie należy do umięśnionych adonisów, wręcz przeciwnie, jest bardzo szczupły, a mięśnie delikatnie wyrysowują jego ciało. Lubi swoje kościste palce i żylaste ręce, choć niekoniecznie resztę. Przez to wszystko może wydawać się delikatny, ale to też ma swój urok.

Natura:
Razikale jest ewenementem wśród członków Loży. W grupie elitarnych ważniaków, on nigdy nie czuł się ważniejszy, czy potężniejszy od innych. Choć momentami objawia się jego egocentryzm, tak częsty u ścisłowców, jak i czarodziejów, to jednak ta cecha jest zniwelowana przez inne aspekty charakteru. Elf jest postrzegany przez społeczeństwo jako wieczny optymista, który bardzo często się uśmiecha, nawet jeśli nie lubi swojego uśmiechu, oraz potrafi rzucać żartami, nawet w najgorszych sytuacjach i nie na miejscu. Nie cierpi gęstych atmosfer, zaś jego zdaniem napięcie należy rozładować w najłagodniejszy sposób. Jest osobą bardzo spokojną i sympatyczną, nawet stara się pomagać kiedy może. Życiowe osiągnięcia nie uczyniły go próżniakiem, gdyż wierzy w nieskończony samorozwój, dlatego wie, że jeszcze może osiągnąć wiele więcej, niż ma. Jednak na uwadze trzeba mieć, że nie otwiera samego siebie przed pierwszą lepszą osobą. Na swój własny temat jest bardzo skryty, a poczucie własnego “ja” sięga skrajnego introwertyzmu. Przeważnie unika tłumów, oraz hałasów, preferując ciszę i spokój, zaś prawdziwych przyjaciół dobiera bardzo selekcyjnie. Niestety takie typy jak on bardzo często zmagają się z nieśmiałością wobec osób nowych lub zanadto nimi zainteresowanymi. W jego przypadku najgorsza jest kwestia relacji damsko-męskich. Przed kobietami jest niezwykle wstydliwy, co można tłumaczyć wiecznym odizolowaniem od prostoty i uciech świata realnego, a przez swój nieistniejący ideał kobiety, jaki utworzył sobie na podstawie książek, jest bardzo wybredny. Tak, często żyje w świecie fikcji, nawet jeśli jego własne dzieła to czysta nauka.
Ten elf, którego wszyscy widzą jako cichego, opanowanego, miłego i żartobliwego mądrale, potrafi wbrew pozorom pokazać prawdziwy pazur. W walce jest nieustępliwy, agresywny, zaś dla miłości (do książek, biblioteki itp) byłby w stanie nawet zabić. Dlatego nie należy lekceważyć Razikale. Gdy wykonuje swoją pracę, jest sumienny, oraz profesjonalny, więc wtedy lepiej nie stawać mu na drodze lub nie próbować działać na przekór, bo inaczej skończą się żarty i uśmiechy.

Przeszłość:
“Razikale Urthemiel Zazikel An'Doral”, takie imiona nadał mu dziadek z dniem narodzin Elfa. Był to bardzo kreatywny gość, zaś matka musiała ulec temu pomysłowi, bo to on dał im mieszkać w jego rezydencji na obrzeżach Gaya’Ros, po tym jak ojciec przyszłego czarodzieja wyrzekł się potomstwa. Matka była nieporadną kobietą, która nie radziła sobie z synem, więc prawie cały wkład w wychowanie miał wspomniany dziadek, ciesząc się z faktu posiadania męskiego potomka. Był jednak dosyć nietypowym opiekunem o konwencjonalnych sposobach nauczania, oraz wprowadzania w życie. Prowadził on bibliotekę w centrum miasta, więc Razikale przesiedział tam prawie cały okres dorastania. Od małego uczył się czytać na podstawie grubych ksiąg naukowych i powieści kilku tomowych, a nie jakieś bajeczki do snu. Miało to wpływ na szybki rozwój młodego mężczyzny, oraz jego chęć do zgłębiania wiedzy. Dopiero, gdy był trochę starszy, zrozumiał w pełni, że jego Dziadek był tak naprawdę czarodziejem. Ten wpajał mu wiedzę w zakresie magii, oraz zaklęć, już od lat. Wychowany w duchu kultu nauki, jak i czarostwa, szybko złapał swojego konika. Razikale okazał się być uzdolnionym magiem, rozwijając się za pomocą coraz to nowszych ksiąg sprowadzanych z wielu miejsc. Mając naturalny talent do magii, kształtował swoje umiejętności w dziedzinie Energii Życiowej, pod okiem surowego nauczyciela, opłaconego przez wychowawcę, który w pewnym momencie stwierdził, że uczeń przerósł mistrza, więc trzeba poważniejszych środków. Młody Elf przez dekady trenował, nie mogąc ugasić głodu wiedzy.
Nie spoczął jednak na samych arkanach magicznych, o nie nie. Razikale pasjonował się gatunkiem smoków, z których słynęła jego ojczyzna. Postanowił zagłębić się w wiedzę na ich temat, nawet jeśli wiedział, że nigdy nie przyjdzie mu na takowym latać. Chodziło tu o coś więcej. O zostawieniu piętna na tym świecie, z którego inni będą czerpać nauki. Tak z biegiem kolejnych lat został uznanym w społeczeństwie Smokologiem, znawcą tematu, a jego nurtem głównym, wyróżniającym go spośród innych, była znajomość smoczej genetyki, której został pasjonatem, oraz nauczycielem młodszych pokoleń. Przez jakiś czas prowadził skomplikowane badania, które próbował przekazywać ustnie, ale zadufane w sobie kręgi naukowców nie chciały go słuchać, trzymając się przestarzałych schematów. Dlatego chcąc dotrzeć do masowej grupy odbiorców, zaczął pisać książki naukowe, związane z genetyką. Już pierwsze dzieło spotkało się z niezwykłym uznaniem, dlatego wydanie kilkunastu ksiąg uczyniło go znanym pisarzem, oraz umysłem ścisłym w królestwie.
Mając już ponad pół wieku na karku, jego umiejętności magiczne, jak i wiedza w zakresie smoków, czyniły go dosyć istotnym elementem w kwestii przyszłości nauki dla państwa. Gdy do Gaya’Ros dotarła informacja, że w Tajaruku mogły żyć pradawne smoki, został wybrany przez króla do zbadania tej kwestii. Podekscytowany wyruszył za morzę, w najdalsze pustynie tej surowej krainy. Po kilkumiesięcznych wykopaliskach odkrył szczątki tych stworzeń, ukryte pod głębokimi piaskami, dochodząc do wniosku, że smoki musiały tam żyć i funkcjonować, chociażby wygrzewając się w tak gorącym klimacie. Oczywiście wydał o tym swoje ostatnie dzieło, zmieniając sposób postrzegania miejsc lęgowych i naturalnych środowisk tych bestii. Niestety miał pecha, wracając do ojczyzny. Wybuchła wojna z sąsiadem, w której oczywiście wziął udział, jako jeden z lepszych magów bojowych. Przeżył siedmioletnie piekło, stając się weteranem i przekonując się, do czego jest zdolny, jako magiczne źródło zniszczenia. Niespodziewanie, w fazie pokoju, Loża Nadnaturalna, w końcu zainteresowała się nim na tyle, by wysłać mu zaproszenie do swojego elitarnego grona. Zdziwiło go to, bo zwyczajnie do nich nie pasował, jednak byłby głupi, odmawiając dostępu do ich ukrytej wiedzy, jak i aparatury przy której można było wyczyniać cuda. Po upływie kilku miesięcy, król wyznaczył mu nowe zadanie, a raczej dał mu nowe stanowisko. Został Opiekunem Zakazanej Biblioteki Loży Nadnaturalnej...

Dodatkowe informacje:
-Jego niezwykły, błękitny kolor owłosienia, jest spowodowany nieudanym eksperymentem przeprowadzonym za młodu. Od tamtego momentu nie jest w stanie powrócić do naturalnej barwy, choć po prawdzie zaprzestał starań w tym kierunku;
-W Gaya'Ros powstał jego własny, czytelniczy, żeński fanklub;
-Uzależnienie od hazardu, zwłaszcza zakładom nie jest w stanie się oprzeć;
-Nigdy nie rumieni się na twarzy, wyłącznie na szyi i klatce piersiowej;
-Irytujący pedantyzm daje mu w kość, bo to silniejsze od niego;
-Lubi zwierzęta, ale najbardziej koty.

Mocne strony:
-Jest niezwykle potężnym magiem bojowym, który mając już kilka dekad na karku, opanował zaawansowane arkany wykorzystywania energii życiowej z jak największym osiągalnym rozmachem;
-Inteligentny i oczytany, jak to naukowiec, oraz mól książkowy;
-Jeden z większych znawców smoczej genetyki w kraju, jeśli nie największy, w tym posiada dogłębną wiedzę na temat gatunku skrzydlatej rasy.

Słabe strony:
-Przez bardzo skrajny introwertyzm, jest mu ciężko dostosować się do normalnych warunków świata rzeczywistego, pełnego innych elfów;
-Słaby fizycznie przez zaniedbywanie treningów siłowych, więc prawie do wszystkiego zmuszony jest używać zaklęć;
-W sytuacjach stresowych pojawiają się u niego rozpraszające tiki nerwowe.

Znajomość run:
-Runa tajemnicy
-Runa ochronna
-Runa klatki
-Runa ognia
-Runa naprawy

Posiadane zwierzęta:
*Posiada kota długowłosego o białym ubarwieniu, imieniem Arran. Wbrew rasowej naturze jest bardzo towarzyski i łapie myszy grasujące bezprawnie w jego rezydencji.
*Koń, imieniem Horacy, po bohaterze jednego z ulubionych powieści Razikale.