Faelion Círdan

Cechy wyglądu:
• Faelion posiada falowane długie blond włosy, które sobie sam przycina. Dba o nie bardzo, używa wszelakich dostępnych środków pielęgnacji ich i sam stosuje odpowiednią dietę, aby wspomóc ich porost. Czasem poświęca się dla włosów i wypija szklaneczkę drożdży.
• Bardzo dba o swoją jasną skórę. Myje ją aż do przesady, także chroni ją przed słońcem nawet kiedy pracuje nad obrazami w plenerze. Przez swój zadbany wygląd może przypominać "Młodego Boga". Pachnie jak leśne owoce.
• Ma smukłą, szczupłą twarz, którą rzadko zalewa rumieniec. Jego oczy mają jasnożółtą barwę. Praktycznie zawsze można je nazwać "wesołymi". Rzadko się uśmiecha. Ma wąskie usta. Gdyby nie radosne oczy cały czas wyglądałby melancholijnie.
• Ubiera się schludnie. Dokładnie pilnuje swojego ubioru, żeby nie znalazła się na nim odrobina kurzu czy zanieczyszczeń. Ubiera się głównie w czarne i białe ubrania. Ma słabość do luźnych ubrań, które nie będą całkowicie przylegały do jego ciała jak i nie ograniczały jego swobody ruchu.
• ZAWSZE nosi rękawiczki. Czarne lub białe. Dzięki nim pewniej dotknie wielu rzeczy. Ma dość zgrabne dłonie, więc wszystkie rękawiczki jakie posiada są na specjalne zamówienie.
• Jest szczupły i dość wysoki. Ma wąskie ramiona. Prawdopodobnie gdyby miał ubrać sukienkę to wyglądałby jak kobieta. Jest chudy. Ma niewiele mięśni wyrobionych przez ćwiczenia - nie było takiej potrzeby, żeby musiał ćwiczyć.
• Posiada standardowe przebicia ucha w płatku. Nosi srebrne kolczyki, które niegdyś dostał od babci. Kobieta twierdziła, że należały do jego matki.

Natura:
Faelion  jako młody członek klasy średniej wbrew pozorom potrafi rozmawiać i wdrożyć się w rozmowę z starszym od siebie towarzystwem. Jest taktowny, jest skłonny rozmawiać na przeróżne tematy. Jego ulubionym tematem do rozmów jest sztuka. Jest ogromnym pasjonatem sztuki od maleńkości, kiedy wyrastał dookoła wspaniałych dzieł i niesamowitej, przygniatającej w ziemię architektury. Jest jeden temat za którym szczególnie nie przepada i unika go jak ognia - polityka. Nie jest zwolennikiem dzielenia się swoimi poglądami, szczególnie między warstwami wyższymi, gdzie większość jest przeciwko zadawaniu się z ,,mieszańcami".
Są grupy osób za którymi nie przepada. Głównie są to osoby nachalne, takie, które narzucają się na niego bez powodu lub z góry, od samego początku znajomości traktują go jak najlepszego przyjaciela z którym można porozmawiać o wszystkim czy też o wszystkim pożartować. Mimo dużego dystansu do innych Faelion nie ma ogromnego dystansu do siebie. Na jakiekolwiek żarty o nim, lub nawiązujące do jego osoby może zareagować agresją. Takie narzucające osoby mogą się przygotować na to, że Fae nie będzie do nich do końca przyjaźnie nastawiony i w wyniku zawiązania się dyskusji może od razu zechcieć zaznaczyć swoje stanowisko i nie dopuścić do siebie logicznych argumentów swojego rozmówcy. Często upartość i duma nie pozwoli mu przyznać racji drugiej osobie.
Stroni od alkoholu. Nie jest ogromnym fanem smakowania win czy innych wytworów alkoholowych. Oczywiście w razie konieczności nie miałby problemu, żeby wypić kieliszek czy dwa - na przykład na przyjęciu, ważnej uroczystości. Gdyby jednak zapomniał siebie i wypiłby więcej, następny cały dzień chciałby spędzić w łóżku pijąc wodę i narzekać na to jak go głowa boli.
Jest realistą, stara się jak najbardziej trzeźwo patrzeć na świat. Stara się dociec do wszystkiego, żeby wykształcić swoje własne zdanie i pogląd. Praktycznie zawsze kieruje swoje myśli ku dobra ogółu, a nie swojego. Inna kwestia gdyby miał się swoim zdaniem podzielić z większą grupą osób. Dopada go nieśmiałość gdy więcej niż cztery, czy pięć par oczu jest zwróconych w jego kierunek. Prawdopodobnie gdyby miał wybrać coś w czym chciałby być lepszy to byłyby to publiczne przemowy, a z racji, że najczęściej siedzi sam tworząc obrazy to nie ma jak i gdzie rozwijać swoich umiejętności mówczych.
Nie jest wredny - wręcz to kochane dziecko. Zawsze chętny do pomocy nie patrząc na rasę czy pochodzenie. Nigdy nie zażądał nic w zamian za ofiarowaną dobroć. Przez to jest ulubieńcem pań.
Dużo tworzy, wszędzie gdzie się pojawi ma ze sobą szkicownik, ołówki i akwarele. Zwykle kończy się na tym, że będzie chciał uchwycić daną chwilę w jakimś miejscu. Mnóstwo również projektuje w swoim domowym zaciszu. Zdarza mu się pisać krótkie opowiadania, tworzyć własne wydarzenia, które zazwyczaj kończą w płomieniach. Jest zdania, że nie ma jakiegokolwiek talentu do pisania. Rzeczą którą w sobie uwielbia to wrodzony talent do magii - potrafi przywrócić swoje artykuły rysunkowe do stanu sprzed użycia dzięki magii kumulacyjnej. Dzięki temu nie musi non stop biegać na targ poszukując tej jednej akwareli, czy ołówka.
Jego częstym problemem są natłoki myśli. Szczególnie pod koniec złego dnia, w nocy jest w stanie przeżywać wszystko co go spotkało jeszcze raz w samotności. Jest to o tyle irytujące, że zarywa noc rozmyślając, a następnego dnia jest nieobecny i zmęczony.
 

Przeszłość:
Gdyby Faelion miał opowiedzieć swoją historię, właściwie nie wiedziałby od czego zacząć. Czy powiedzieć coś co zainteresuje rozmówcę? Czy mówić od samego początku?
Urodził się w Elicie. Opiekowała się nim babcia. Do dziś wspomina ją jako dobrą i wspaniałą kobietę. Jedyną, która była tak blisko niego. A matka? Właściwie jej nie znał. A ojciec? Też nie. Jedyne informacje jakie zostały mu przekazane o jego rodzicach to "matka zmarła podczas porodu". Co z informacjami o ojcu? Gdy mały Faelion zadawał pytania był po prostu ignorowany albo odsyłany. Słyszał również "aby nie przejmował się głupotami". Poza brakiem wiedzy o rodzicach jego dzieciństwo nie należało do smutnych, czy też przygnębiających. Wręcz przeciwnie - należało do jednych z tych sielankowych. Nie miał wiele obowiązków, mógł zająć się wyłącznie sobą i najbliższą mu osobą. Pomimo tej możliwości robił inaczej. Pomagał również innym. Najczęściej osobom które spotkał na zewnątrz. Już jako pięcioletni dzieciak chciał pomagać paniom nosić rzeczy, czy też wykonywać dla nich drobne przysługi. Prawdopodobnie tak byłoby dalej, gdyby nie wybuch wojny. Wtedy Fae miał około jedenaście lat. W tamtym czasie jego babcia zakazała mu wychodzić z domu, martwiąc się o jedynego wnuka. Mimo licznych próśb i błagań, kobiety nie dało się przekonać. Wojna dla chłopca była okresem nauki - zaczął solidnie się uczyć, próbować nowych rzeczy, do których pchnęła go babka. Zaczął wtedy rysować. Początkowo to były rysunki niskich lotów - w końcu, to był dzieciak. Miał kilku nauczycieli rysunku, historii sztuki a także mistrzów w dziedzinie architektury. Wszystkie te dobra zapewniała mu jego opiekunka. Próbował różnych rzeczy związanych ze sztuką. Z biegiem lat zaczął więcej i więcej. Przeszedł przez oddawanie piękna martwej natury, naukę jak poprowadzić światłocienie, perspektywę na postaci kończąc. Z końcem wojny chłopak świetnie wykształcił swoją rękę. Również jedna przykra rzecz stała się dla chłopaka - odeszła jego babcia. Jedyna rodzina jaką znał. Po jej śmierci zamknął się w swoim świecie tworzenia malunków wszelakiego typu. Trwało to kilka miesięcy, aż jego domu nie odwiedził stary znajomy babki zajmujący się sztuką - jeden z malarzy w Pałacu Sztuki. Zastał praktycznie cały dom w obrazach. Nie było miejsca gdzie siąść, bo albo leżała sterta nowych płócien, albo schnął jakiś wcześniejszy obraz. Polecił Faelionowi dołączenie do niego i rozwijanie swojego talentu oraz pokazanie go innym. Młody chłopak niewiele myśląc - zgodził się. W końcu do tego pchała go cały czas babcia. Odmawiając, znieważyłby ją i jej pamięć.

Dodatkowe informacje:
Ma zdolności magiczne, których nie rozwija. Uważa, że umiejętność przywracania jego rzeczy w pełni mu wystarcza. Często kiedy zarywa nocki przez głośne myśli przelewa swoje myśli na papier albo przekształca je na rysunki. Jest stały w uczuciach. Nie ma problemu z spoufalaniem się z mężczyzną. Najbardziej pożądany przez niego rodzaj miłości to miłość platoniczna. Nigdy nie kradł, nigdy nie oszukiwał innych. Jego największym problemem jest utrzymywanie czystości - a mianowicie zbyt duże jej pilnowanie. Nie wytrzyma gdy nie umyje rąk po dotknięciu klamki od drzwi czy też ręki kogoś innego. Często brak możliwości oczyszczenia rąk może się skończyć histerią. Przez swój problem ma obsesję na punkcie noszenia rękawiczek - białych i czarnych. Ma ich kilka par. Jego fobia skutkuje także w problemie ze znalezieniem kogoś bliskiego. Uwielbia sztukę, co nikogo już nie dziwi. Jest bardzo podatny na czytanie książek filozoficznych jak i historycznych. Jest umysłem stricte humanistycznym, także z ogromną chęcią i łatwością chłonie nauki humanistyczne.


Mocne strony:
- Współczujący, dobra duszyczka nieoczekująca niczego w zamian za ofiarowane dobro
- Twórczy, kreatywny
- Szczery
- Szybko i chętnie się uczy, jest inteligentny
- Tolerancyjny

Słabe strony:
- Nie potrafi walczyć, nie jest wytrzymały fizycznie
- Ma ostrą mizofobię
- Uparty, lubi walczyć o swoje racje
- Ma problemy ze snem
- Melancholijny

Posiadane zwierzęta:
- Sroka Morris, która dziobie po twarzy jak nie uważasz.

Czy zgadzam się, żeby w fabułach z MG (poza misjami)...
MG mogli trwale kaleczyć moją postać: tak
MG mogli zabić moją postać: nie

Niestety ale twoja postać nie jest kompetentna do należenia grona elity. Według moich wniosków pasuje tu najbardziej klasa średnia.
Nie działa też zdjęcie zwierzęcia.

Reszta w porządku. Czekam na info odnośnie zmian.